پاسخ به یک مخاطب

سام علیک

من برگشتم. دوست عزیزی برای بنده نظر خصوصی ارسال کرده بودند و حس میکنم شاید بهتر باشد که کمی برای ایشان بنویسم، باشد که خدمتی کرده باشم.

نوشته های قرمز من هستم:

 

 

سلام، چطوری؟ 

خوبم، ممنون 

خب میگم که واقعا کم حرفی و اینجا کسی نوشته هاتو میخونه؟؟

بلی، من کم حرف هستم البته در روابط اجتماعی؛ در روابط کاری متوسط هستم 

نمیدانم کسی نوشته های مرا میخواند یا نه، من برای دل خودم مینویسم. نویسندگی نوعی اعتیاد است که راه ترکی برایش وجود ندارد. از سال 2009 شروع به نوشتن کردم و گاه گاهی هم رهایش میکنم. 

میدونی خیلی وبلاگو نگاه نکردم همین دو دیقه پیش واسه اولین بار دیدمش 

من خودم کلن کم حرفم، چندوقتی میشه که دیگه اصن دوست ندارم تو دنیای حقیقی 😕با کسی حرف بزنم، البته ارتباط برقرار کردن با دیگران در حد یه بچه سه چهارساله هم یادم رفته.

خب پیشنهاد میکنم سخنرانی یا دیالوگ سریال ها رو ببینید و سعی کنید عین آنها تکرار کنید، گویی که میخواهید زبان جدیدی بیاموزید. اگر دوستی دارید با او تمرین کنید و اگر نه با دیوار! فقط لطفا خجالت نکشید. شاید در ابتدا مسخره کنند اما پس از مدتی عادت میکنند. سعی کنید صدای خودتان را ضبط و اشکالات خودتان را پیدا کنید و برای حل آنها مدام تمرین نمایید.

یه وعض سخره ای شده. خلاصه نمیدونم چرا اصن دارم بهت پیام میدم. اگه میخونن نوشته هاتو و نظرم میدن تا منم وبلاگ بزنم 😶هرچند اونم بلد نیستم ینی یاد بگیرم چطور اینکارو کنم هم باز هیشکی نمیخونه.

من فکر میکنم شما مشکلی مهم تر از کم حرفی و خراب بودن ارتباطات دارید و اون شنیده شدن هست. شما نیاز دارید که شنیده بشید و بهتون توجه بشه. ببینید نوشتن به خودی خود شاید مشکل شما رو حل نکند اما کمک میکند نظم ذهنی بهتری پیدا کنید. تا حدودی میتوان گفت: این فضای کوچک حکم یک گوش شنوا را بازی میکند که ممکن است تا آخر عمر صدایی از آن در نیاید.

من حتی تو مجازیم نمیتونم با کسی حرف بزنم انگار فلج مغزیم 😐 چ با ایدی دختر چ با ایدی پسر هیچ وقت نتونستم مث آدم با کسی حرف بزنم، هرچند که من حق میدم به بقیه انقد که تخس و سرد و خنثی م و کلن  مزخرف میگم دیگران که هیچ خودمم از خودم بدم میاد. 

به نظرم شما تشبیه های بانمکی استفاده میکنید! خیلی هم بد نیست، فقط باید جانب ادب را رعایت کنید تا خودتان ذهن آرام و بی دغدغه ای داشته باشید و با خیال راحت بین کلمات بغلطید گویی که روی سطح آب شناور مانده اید و خیالتان راحت است که قرار نیست بابت حرف هایتان به کسی جواب پس بدهید. شاید اگر مطالعه تان را بیشتر کنید برای نگارش متن طنز مناسب باشید. در ضمن همیشه هم شما مقصر نیستید، آدم بی شعور همه جای دنیا هست.

فاااک ساعتو ببین قرار بود. پنج و پنجاه بیدار شم درس بخونم 😂😭 امیدوارم هشت دیگه بیدار شم.  از بدترین شبای عمرم بود. به ته سیاهی و ناامیدی رسیدم و مث سگ میترسم و مث همیشه مضطربم...  👟بابت انرژی منفی حرفام متاسفم ✋. یادم باشه سحرنشده ی 19/3/99:Last

سعی کنید نظم زندگی تان به هم نخورد. یک روتین روزانه را دنبال کنید و بابت گذشته حسرت نخورید چون فایده ای ندارد. برنامه تان را به هم نزنید. ترس و اظطراب کمی باید وجود داشته باشد، چون اگر نباشد دیگه خیلی خوش خوشانمان میشود؛ اما نباید از یک حدی بیشتر شود.

من خودم اینقدر انرژی منفی دارم که انرژی منفی های شما کاملا دفع میشه(بار های موافق!)

 

»پایان«